سیلیکو منگنز امروزه به‌طور گسترده توسط فولادسازان مورد استفاده قرار می‌گیرد. ترکیب این فروآلیاژ، خواص فروسیلیکون و فرومنگنز را در تولید فولاد تامین می‌کند و این امر موجب شده تا پس از فروکروم، دومین فروآلیاژ پر‌مصرف در جهان باشد. البته دسترسی به مواد اولیه مورد نیاز تولید و همچنین هزینه بالای انرژی موجب شده تا بسیاری از کشورها به جای تولید تقاضا را از منبع واردات تامین‌کنند. در تجارت نیز مانند مصرف، سیلیکو‌منگنز جایگاه دوم را در اختیار دارد.مهمترین کاربرد منگنز و فرو سیلیکو منگنز در صنعت، تهیه آلیاژهای آهن و به عنوان ماده اساسی برای تولید چدن و فولاد می باشد. منگنز بیشترین کاربرد را در تولید فولاد (فولادهای کربن دار، آلیاژ کم مقاومت، ضدزنگ ابزارآلات)، آلیاژهای غیرفولادی (آلیاژهای غیرآهنی، فروآلیاژها و چدن) دارد. فولاد بخصوص فولادهای کربن دار بخش اصلی بازار منگنز را به خود را اختصاص می‌دهد.

اگر چه منگنز ارزان ترین فلز مورد استفاده در ساخت فروآلیاژها ماسیوسولفید می باشد، دلایل مهم تری نیز در کاربردهای وسیع آن در صنایع وابسته به آهن و فولاد وجود دارد. در سال ۱۸۵۶ میلادی توسعه فرآیند فولاد سازی سبب رونق اقتصادی منگنز گردید، بعدها رابرت هادفیلد موفق به کشف مزایای فولادهای با محتوای منگنزی بالا شد و امروزه نوعی فولاد با محتوای منگنز بالا فولاد هادفیلد شهرت دارد.